Καλώς ήρθατε ! Ορισμένες κατηγορίες περιεχομένων δεν λειτουργούν προσωρινά, ή δεν είναι "πλήρεις". Foreigners are kindly requested to click : "Translated" at the above table of contents.
Για τον Θασίτη στο Εντευκτήριο
Προσωπική κατάθεση για τον Πάνο Θασίτη
On ne communique une experience qu' en la depassant
J-P. Sartre
Ήταν ακέραιος, δίκαιος και ασυμβίβαστος σχεδόν στα όρια του αντικοινωνικού.
Αποστρέφονταν την πόζα και την υποκρισία.
Έγραψε λιτή, στιβαρή κι αυθεντική ποίηση.
Ήταν ο πρώτος που τόλμησε να διεξέλθει το «Άξιον εστίν» του Ελύτη όταν για ένα περίπου χρόνο από την έκδοσή του η «επίσημη» κριτική σιωπούσε αμήχανα.
Ένας απ' τους ελάχιστους που ξεμπρόστιασε τις «μικρότητες» του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
Στο μοναδικό εκείνο συνέδριο-κρουαζιέρα των ευρωπαίων συγγραφέων και ποιητών του 1994 ( 335 σύνεδροι από 16 χώρες ) ήταν απ' τους λίγους «δικούς» μας, μαζί με τον Κλείτο Κύρου, που επέδειξαν αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
Πρώτος μου απέδειξε κάτι απλό όσο κυνικό : πως αν δεν υπάρχει προμήθεια συνήθως δεν υπάρχει και έργο. Όταν πρότεινε ( γιατί δικιά του ιδέα ήτανε ) στους «καλλιτεχνικούς ιθύνοντες» του Οργανισμού «Θεσσαλονίκη , πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997» την ίδρυση, στην πάνω πόλη και στο συγκεκριμένο κτίριο της οδού Θεοφίλου «του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου» με μηδενικό προϋπολογισμό ( ο ίδιος, σαν νομικός, προσφέρθηκε να ετοιμάσει-δωρεάν και το σχετικό καταστατικό ) του ζήτησαν κατ' επανάληψη να «ονομάσει» ένα ποσό δαπανών και...εν ανυπαρξία τούτου τον «έκαναν πέρα». Οικειοποιήθηκαν βέβαια την ιδέα, υλοποιώντας την με άλλους πιο «πρόσφορα συνεργάσιμους».
Με αξίωσε μιας εγκάρδιας φιλίας στα 25 τελευταία χρόνια της ζωής του.
Με μάλωνε ( κι αυτός ) συχνά για την τεμπελιά μου στο γράψιμο.
Πίστευε πως για τον άνδρα είναι εξαιρετικά πολύτιμο να έχει καλή σύντροφο. Θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό που είχε πλάι του τη Βούλα.
Μου έμαθε να βγάζω χταπόδια και αχινούς.